Intensywne działania marketingowe znacznie zwiększają szanse przedsiębiorcy na pozyskanie nowych klientów. Jednak nie każdy wydatek związany z promocją firmy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Koszty przychodu
Koszty uzyskania przychodów to wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub celem zachowania źródła przychodów. Wyjątkiem są te wydatki, które wprost zostały wyłączone z możliwości zaliczenia ich do grupy kosztów.
Jak stanowi wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dn. 24 kwietnia 2018 r., sygn. akt II FSK 1140/16): „warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest łączne spełnienie następujących warunków – faktycznego (rzeczywistego) poniesienia wydatku przez podatnika, istnienie związku z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz poniesienie go w celu uzyskania przychodu, jego zwiększenia, bądź zachowania źródła przychodu”.
Reklama jako koszt
Co do zasady i w oparciu o powyższe orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego,wydatki na reklamę można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Jedyny wyjątek stanowią usługi reklamowe poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, ewentualnie podmiotów mających siedzibę na terytorium stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.
Reprezentacja jako koszt
Kwestia wydatków na reprezentację kształtuje się odmiennie. Wydatki tego typu wprost zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z przepisami: “nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych”.
Reklama jest kosztem podatkowym, reprezentacja nie
W związku z powyższym w gestii przedsiębiorców leży konieczność oceny wydatku i zakwalifikowania go do kosztów “reklamy” bądź “reprezentacji” oraz weryfikacja możliwości zaliczenia takiego nakładu do kosztów uzyskania przychodów.
Wszystko tkwi w definicjach
Na starcie należy rozróżnić pojęcie reklamy od reprezentacji. Słowniczki ustawowe nie przychodzą tu z pomocą, gdyż nie zawierają one definicji powyższych pojęć.
W tej sytuacji należy odnieść się do powszechnego znaczenia omawianych terminów, zwłaszcza w oparciu o wyjaśnienia wypracowane na przestrzeni lat przez orzecznictwo i doktrynę.
Naczelny Sąd Administracyjny niejednokrotnie wyjaśniał znaczenie pojęć reklamy i reprezentacji, odwołując się o kwestie lingwistyczne i etymologię tych słów.
„Reklamą” – zgodnie ze słownikiem języka polskiego – jest „działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług” (Słownik Języka Polskiego PWN).
Zgodnie ze stanowiskiem NSA, „reprezentacja” to nic innego, jak „działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów” (Wyrok NSA z dnia 31 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 3994/14).
NSA podkreślił również, że wbrew znaczeniu słownikowemu, kwestia okazałości, wystawności i ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.
„Reklama wiąże się z zamiarem utrwalenia w świadomości kontrahenta, choćby potencjalnego, reklamowanej firmy lub jej produktu, natomiast reprezentacja polega na działaniach zmierzających do podniesienia prestiżu firmy u jej kontrahentów. (…) to, co promuje logo danej firmy, jest reklamą, natomiast to, co przy wykorzystaniu logo innych firm ma służyć dobremu wizerunkowi własnej firmy, należy do sfery reprezentacji”. – zauważył NSA w wyroku z dn. 2 lutego 2010r., sygn. akt II FSK 1472/08.
Abstrakt
Koniec końców, celem określenia, czy wydatek został poniesiony na reprezentację, każdy przypadek należy oceniać odrębnie, według kontekstu i okoliczności. Podatnicy składają wnioski o interpretacje w zakresie możliwości zaliczania do takich kosztów wydatków m.in. na: upominki dla kontrahentów, poczęstunek, catering, artykuły spożywcze, organizację konferencji oraz bankietów i części artystycznej jako usługi kompleksowej, spotkania z inwestorami, spotkania integracyjne, szkolenia etc.
Organ podatkowy ma prawo zakwestionować działania podatnika i wyłączyć z kosztów podatkowych część poniesionych wydatków związanych z organizacją wydarzenia. Dlatego przy składaniu wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej należy zadbać o dobre uzasadnienie własnego stanowiska, będące kluczem do osiągnięcia korzystnej interpretacji.