Faktoring to jedna z najszybciej i najprężniej rozwijających się usług finansowych. Na czym ona polega i jak ująć ją w księgach rachunkowych? Czy różni się faktoring pełny od niepełnego?
Faktoring to jedna z możliwości pozwalająca na finansowanie bieżącej działalności firmy, nietypowa forma kredytowania należności, coraz częściej wybierana przez przedsiębiorców w celu zachowania płynności finansowej. Jak podają specjaliści banku BZ WBK:
FAKTORING to obecnie najszybciej rozwijająca się, najbardziej elastyczna i coraz bardziej pożądana usługa finansowa.
Dlaczego jest to tak chętnie wybierana opcja i jak rozliczyć faktoring w księgach rachunkowych?
Aktualne wierzytelności w cenie
W faktoringu wyróżnia się dwóch partnerów: faktora i faktoranta. Faktorem może być np. bank, a faktorantem jest przedsiębiorstwo, które sprzedaje swoje nieprzeterminowane wierzytelności faktorowi. Faktoring jest więc formą wspierania biznesu – firma z niego korzystająca otrzymuje błyskawiczne wsparcie finansowe. Według Polskiego Związku Faktorów do typowymi faktorantami są przedsiębiorstwa prowadzące sprzedaż z odroczoną płatnością, wymagające elastycznego finansowania, utrzymujące stałą współpracę z odbiorcami oraz realizujące ekspansywną strategię zwiększenia obrotów m.in. poprzez stosunkowo długie terminy płatności.
W jaki sposób na faktoringu korzystają podmioty udzielające wsparcia? Faktorzy finansują wystawione niespłacone faktury do 90% ich wartości w momencie wysyłki towaru lub świadczenia usługi. Pozostałą należność firma otrzymuje po uiszczeniu opłaty przez odbiorcę towaru lub usługi na na konto faktora. Każdy faktor pobiera jednak prowizję za świadczone przez siebie usługi – oprócz wsparcia finansowego jest to także prowadzenie sprawozdawczości i kont dłużników, egzekucja należności oraz przejęcie na siebie ryzyka wypłacalności odbiorcy.
Rozliczanie faktoringu
Faktoring pełny zachodzi w momencie, gdy wszelkie wierzytelności firmy przenoszone są na faktora. Wówczas umowę faktoringu traktuje się jak sprzedaż wierzytelności, a więc środki otrzymane od faktora wlicza się w przychody. Należy pamiętać o tym, by równolegle z wpisaniem do ksiąg wpływu wyksięgować z nich wierzytelności kontrahenta spłacone właśnie przez faktora.
Pobierane przez faktora opłaty zaliczane są natomiast do ciężaru kosztów finansowych. Jeśli dodatkowo faktor jest płatnikiem VAT, faktury wystawione za usługę faktoringu powinny zawierać naliczony podatek VAT.
Jeśli natomiast korzystamy z faktoringu niepełnego – faktor nie przejmuje na siebie ryzyka niewypłacalności naszych dłużników – umowa faktoringu ujmowana jest w księgach tak samo, jak umowa kredytu bądź pożyczki. W takim przypadku, jeśli wierzytelności należne nam nie zostaną spłacone w terminie, będziemy zobowiązani do zwrotu pożyczki faktoringowej.
Więcej informacji o samej usłudze i o podmiotach jej udzielającej można znaleźć na stronie Polskiego Związku Faktorów.
Fot. flickr.com