Pełnomocnictwo podatkowe – nowe zasady

pełnomocnictwo podatkowe

Od pierwszego stycznia bieżącego roku zmieniły się zasady udzielania pełnomocnictwa podatkowego. Druga część planowanej zmiany wejdzie w życie 1 lipca 2016 roku.

Podstawą wprowadzonych zmian jest ustawa z dnia 10.09.2015 o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (DzU poz. 1649, zob. art. 80a oraz art. 138a–138o Op).

Dzięki zmianom nie trzeba już składać za każdym razem odrębnego pełnomocnictwa do akt. Znowelizowana Ordynacja porządkuje kwestie pełnomocnictwa podatkowego i wydziela cztery rodzaje reprezentacji podatnika przez pełnomocnika.

Według zaktualizowanych przepisów Ordynacji pełnomocnictwo podatkowe musi zawierać dane mocodawcy wraz z jego własnym numerem identyfikacji podatkowej oraz dane pełnomocnika: numer identyfikacji podatkowej, adres pocztowy w kraju, a w przypadku adwokata, doradcy podatkowego czy radcy prawnego także adres e-mail.

Wypowiedzenie pełnomocnictwa podatkowego przez adwokata, radcę prawnego lub doradcę podatkowego zobowiązuje go do reprezentowania podatnika jeszcze przez dwa tygodnie od chwili wypowiedzenia. Tylko mocodawca może zwolnić wcześniej pełnomocnika z tego obowiązku.

Nowe rodzaje pełnomocnictwa podatkowego to: pełnomocnictwo podatkowe ogólne, pełnomocnictwo szczególne, pełnomocnictwo dla doręczeń i pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji. Pełnomocnictwo ogólne zacznie funkcjonować dopiero od 1 lipca 2016 roku. Umożliwi ono reprezentowanie strony w sprawach podatkowych (należących do organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej) bez konieczności przedkładania osobnego pełnomocnictwa do każdej sprawy. Niestety, ogólne pełnomocnictwo podatkowe nie pozwala pełnomocnikowi na podpisanie deklaracji podatkowej w imieniu mocodawcy.

Pełnomocnictwo szczególne natomiast upoważnia do reprezentowania podatnika w konkretnej sprawie podatkowej lub innej wskazanej sprawie przed organami podatkowego lub kontroli skarbowej. Pełnomocnictwo szczególne nie umożliwia udzielania dalszego pełnomocnictwa albo upoważniania kilku osób, więc każdorazowo trzeba będzie wystawiać – elektroniczne lub pisemne – pełnomocnictwo dla kolejnych osób.

Ustanowienie pełnomocnictwa do doręczeń jest obowiązkowe, gdy mocodawca nie udziela pełnomocnictwa ogólnego ani szczególnego i zmienia miejsce zamieszkania na adres w państwie nienależącym do UE lub nie ma miejsca zamieszkania/zwykłego pobytu w Polsce ani w innym państwie UE, a składa w kraju wniosek o wszczęcie postępowania/tutaj doręczono mu postanowienie o wszczęciu postępowania. Pełnomocnictwo do doręczeń nie musi zostać ustanowione, gdy komunikacja następuje drogą elektroniczną.

top